بررسی وضعیت بهداشت محیط مرغداری های گوشتی شهرستان بابل در سال ۱۳۹۲

مقدمه و هدف: صنعت پرورش مرغ گوشتی، یکی از صنایع مهم کشاورزی است که با به کارگیری فناوری های روز جهان، نقشی اساسی در تأمین پروتئین حیوانی مورد نیاز جامعه ایفا می کند. مرغداری ها به علت تولید انواع پسماند، از جمله فضولات و اجساد طیور و همچنین انتشار بو، از جنبۀ بهداشت محیط اهمیت دارند؛ لذا هدف از این تحقیق بررسی وضعیت بهداشتی مرغدار یهای گوشتی شهرستان بابل در سال 1392 بوده است. مواد و رو شها: این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی می باشد. جامعۀ آماری آن را مرغداری های گوشتی شهرستان بابل تشکیل داده است، که از این میان تعداد 67 مرغداری گوشتی به روش تصادفی ساده انتخاب شده اند. ابزار گردآوری اطلاعات چک لیست بوده و با مشاهدۀ مستقیمِ پژوهش گر و مصاحبۀ حضوری با مسؤول مرغداری تکمیل گردیده است. نتایج: نتایج بررسی نشان داده است که 13 / 73 درصد از شاغلان مرغدار یها دارای پرونده معاینات پزشکی بوده اند. تمامی آن ها از لباس کار و وسایل حفاظت فردی استفاده کرده و تمامی مرغداری ها مجهز به جعبه کمک های اولیه بوده اند. به جز یک مرغداری، تمام مرغداری های مورد مطالعه برای از بین بردن لاشه های طیور تلف شده، از کورۀ لاش هسوز استفاده می نمایند. تمام مرغداری ها دارای سیستم فاضلاب بوده اند که البته 95 / 8 درصد از این سیست مها مناسب نمی باشند. سقف، دیوار و کف سالن ها به طور کامل صاف، قابل شستشو و ضدعفونی بوده اند. 25/38 درصد از این مرغداری ها، فاقد برگۀ آزمایش آب از نظر میکروبی برای منبع تأمین آب بوده اند. نزدیک ترین فاصله با اولین منطقه مسکونی نیز حدود 200 متر برآورد شده است. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داده است که مرغداری های مورد مطالعه، از وضعیت بهداشتی مطلوبی برخوردارند؛ لیکن فاصله آن ها از اجتماعات مسکونی کمتر از حدود استاندارد م یباشد؛ لذا توصیه م یشود در مکان گزینی مرغداری ها و توسعۀ آتی اجتماعات مسکونی، فاصلۀ مناسب رعایت گردد.